توی یه کتابی خوندم یه استادی از شاگران خودش سوال میکنه:"به خاطر چه چیزی باید از تو یاد کنند؟" آن زمان همه شاگردانش فقط 13 ساله بودند و جواب سوال رو واگذار میکند به 50 سالگی هر شخصی و بعد به آنها می گوید:"اگر 50 ساله شدید و بازهم برای این سوال من جوابی نداشتید بطور قطع بدونید که زندگی خود را ضایع کردید..." ذهنمو خیلی به خودش مشغول کرد... واقعا اگر من آلان بمیرم بخاطر چی از من یاد میکنن؟نه مخترعم که به خاطر اختراعم ازم یاد کنند،نه نویسنده یا شاعرمم که بخاطر آثارم ازم یاد کنند،نه هنرمندم که بخاطر اثرهای هنریم ازم یاد کنند ، نه مدرسه یا بیمارستانی ساختم که بادیدن اونا ازم یاد کنن و نه حتی مادرم که بخاطر فرزندم ازم یاد کنند... اگر الآن بمیرم قطعا بعد از مدت کوتاهی به کل فراموش میشم...!واقعا مرگ این مدلی چقدر دردناکه...! آرزو برجوانان عیب نیست و من در آرزوی شهادت میمونم تا به وسیله شهادتم ازم یاد کنن البته اینم میدونم که « شهادت را به بها دهند،نه به بهانه...» ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ برام دعا کنید تا بها بدست بیارم و بهانه ها را رها کنم...
By Ashoora.ir & Night Skin
پیوند‌ها
پیوند‌های روزانه
آرشیو مطالب
آرشیو موضوعی
سایر امکانات
لوگوی دوستان
