قرآن را بوسیدم، گلبرگ‏های یاس، از لابه‏ لای ورق‏ها فرو ریخت. یاس‏ها چقدر شبیه تواند، فاطمه! ای گم‏گشته بقیع! کدام گم‏شده به تو پناه آورد و پیدایش نکردی؟!
ای بهشت گم‏شده پهلو شکسته، کدام شکسته! از تو التیام جست و مرهم نگذاشتی؟! تو، آن‏سوی خودت بودی و همیشه بهترین را برای دیگران می‏خواستی و این است شیوه عشق، که از پدر به تو رسیده بود.
بانوی مهربانی و آیینه‏ها، سلام!... +

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

این روزها عجیب حال و هوای در ،دیوار ، میخ در، محسن و مادرم را حس میکنم...

نوشته شده در دوشنبه 93 مهر 7ساعت ساعت 6:37 عصر توسط همرنگ دریا| نظر