ادعا نکن هنوز نیستی و هنوز خاطر خواه خاطره هایم نشده ای.هنوز مانده تا برسی. هنوز زود است تا سایه ام شوی رو به روی افتاب. برای گفتن حرفهای زیبا همه عاشقند. برای گرفتن عکس با پروانه ها همه مشتاقند.   برای خواندن بهترین ترانه با تو همه صدایشان رساست. اما برای روزهایی که می خواهمت در تنهایی و در سکوت ، تو همان مدعی همیشگی هستی ، ایا باز هم تنهایم می گذاری در میان جاده تنهای غروب؟ می خواهم تو افتابم باشی و من قول می دهم بارانت باشم. ای کاش هرگز از هم جدا نمی شدیم. اما ابهای مهتابی دریاچه به ما می گویند وقت خداحافظی است. با این بوی بنفشه که در سامان می پیچد.

ارتینا

نوشته شده در سه شنبه 87 مهر 30ساعت ساعت 2:14 عصر توسط همرنگ دریا| نظر